Belemedik

Burası Adana’ya yaklaşık 117 km mesafede Pozantı’ya bağlı, oldukça sevimli bir yerleşim yeri. Belemedik’e otobandan giderseniz Pozantı çıkışındaki jandarma karakolunun yanından dönmeniz gerekiyor. Bu noktadan itibaren muhteşem yol manzaraları sizi bekliyor. Bir yandan akan Çakıt suyu, bir yanda karlı dağlar ve hemen yolun yanıbaşında uzanıp giden tren yolu. Zaman zaman karşınıza Almanların inşa ettiği tüneller çıkacak. Bizim için bu tünellerin en ilginci 3 adet açık gözü bulunan 150-200 metrelik tünel oldu. Dönerek dağın içine giren bu tüneldeki 3 adet açık göz tünele müthiş bir estetik katmış. Bu yol boyunca oldukça güzel doğa fotoğrafları çekmek için sık sık mola vereceğinizden eminim.

Bir önceki yazımda anlattığım Hacıkırı‘ nın devamı olarak Almanlar burada da Bağdat Demiryolu inşaatına devam etmişler. Burada uzun süre ikamet etmek zorunda kalan Almanlar bu dönemde buraya, hastane, sinema gibi yerler inşa etmişler. Hatta ölen arkadaşlarını burada gömmek için bir de mezarlık yapmışlar. Bu bölgenin de Vardıha İstasyonu gibi bir isim hikayesi var. Almanlar bu bölgede bir tren istasyonu kurmak isterken gelip yerleşim yeri araştırmışlar ve bir türlü buradaki yerleşimin hangi merkezde olduğuna karar verememişler ve “yerleşim yerini bilemedik” deyip bugünkü var olan yerleşim yerinin tren istasyonu olmasına karar vermişler. O günden bugüne kadar bu isim değişerek günümüze Belemedik olarak gelmiş.

Belemedik tren istasyonuna geldiğinizde istasyonun hemen yanıbaşında bir kaç ev dışında görünen pek fazla bir şey yok. Ancak tren yolunun üzerinden geçip istasyona ters istikamette gittiğinizde burada ağaçların arasında terk edilmiş ve büyük bir kısmı yıkılmış binaları göreceksiniz. Burası fotoğraf çekmek için harika bir mekan. Tren yolunun kenarına gelip tepeden bu terk edilmiş bölgeye baktığınızda ağaçların arasında serpiştirilmiş yıkıntılar oldukça güzel görüntü veriyor. Yukarıda da sözünü ettiğim gibi burası, I. Dünya Savaşı sırasında tüneller açılıp, bu demiryolu inşa edilirken Almanların yaşamış olduğu bölge. Oldukça güzel bir doğaya sahip olan bu bölgede yaşayan sayısı gün geçtikçe azalmış bugün yaşayan sayısı malesef 100’ün altında. Ancak az sayıda insan olması buradaki yaban hayatının devamlılığını sağlamış. Bir çok yırtıcı kuşu tepenizde dönerek uçarken görmeniz mümkün.

Yerleşimin daha çok olduğu dönemlerde burada yaşayan Avşar Türkleri ormancılık ile geçinirlermiş. Bugün yerleşim yerinin bu kadar boş olmasının en büyük sebebi 1970’lerin sonunda köyde meydana gelen heyelan. Bu olayın sonunda burada yaşayan insanlar Adana-Şehitlik bölgesine yerleştirilmişler. Bugün bu bölge öylesine bakir ki köyde 100’ün altında ikamet olduğu için okul, sağlık ocağı ve PTT gibi hizmetler yok. Belki de bu kadar etkileyici bir yer olmasını bu kadar az sayıda insanın burada yaşamasına borçlu. Adana civarına yolunuz düşerse buraya uğramayı ihmal etmeyin. Köyde size hitap eden bir şey bulamasanız bile köye giden muhteşem yol sizi dinlendirecektir. Bu köyden stabilize bir yolla ve altı yüksek bir araç ile daha önce yazdığım Hacıkırı bölgesine ulaşabilirsiniz.